Turkije April 2008

12 april 2008 - Kemer, Turkije

Mijn zus Conny en ik gaan samen voor het eerst op vakantie maar we wilden wel graag op korte termijn. Het is nu eind februari, dus snel naar het reisbureau om te boeken. Het maakte Conny niet zoveel uit waar naar toe in Turkije dus de beslissing lag bij mij. Door de dames van D-Reizen liet ik mij adviseren en heb ik geboekt voor Hotel Reach, een all inclusive hotel in Kemer voor 8 dagen. Redelijk goedkoop en het had toch ook een goede score op zoover.nl. 12 april gaan we. Dat is al over ongeveer 6 weken realiseerde ik me! Pfff ik werd er nu al helemaal nerveus van. Meer ook omdat ik samen met mijn zus ga en mijn Martin thuis blijft. En het gaat ook ineens allemaal zo snel.

      

Kemer is een juweel in de Turkse kroon! Gelegen aan de Turkse Rivièra aan de Middellandse zee kust met 300 dagen zonneschijn per jaar, wat het onbetwist tot een aantrekklijke bestemming maakt voor vakantie. Vandaag de dag staat Kemer internationaal bekend als een belangrijke en gewild vakantie resort met de naburige 5 sterren resorts en hotels. Dit gezellige stadje is een hedendaags voorbeeld van de urbanisatie. Kemer is niet bedorven, rustig en comfortabel vakantiedistrict met een goede infrastructuur, eenvoudig en georganiseerd transport, voorzieningen van communicatie en een goed werkende gemeente. Een van de hoofd attracties van Kemer is het magnifieke berglandschap en de bergzichten. Gelegen in een vallei van het Taurusgebergte is het verloren in het omgevende landschap, dat een gebied is met een enorme natuurlijke schoonheid. Kemer is doordrenkt met fabuleuze berggezichten, pijnboombossen, sinaasappel en citroengaarden. Het meest aantrekkelijke punt van Kemer is nu het nieuwe ski resort dat net opent en van Kemer een jaarlang resort maakt. Er zijn maar een paar plaatsen in de wereld waar u kunt zwemmen in de zee en kunt skien in de bergsneeuw op dezelfde tijd in het jaar! Met een lengte van 4.350 meters, is de Tahtaly kabelbaan de langste van Europa en de een na langste van de wereld.

Het wettelijk betaalmiddel in Turkije is de Turkse Lira. De munten lijken erg op onze euro's dus een vergissing is snel gemaakt. 

     

In het kort onze vakantie van dag tot dag 

Zaterdag 12 april

We vertrekken met vliegtuigmaatschappij Transavia rond 5.50 in de ochtend. Dat betekent dus in de nacht naar Schiphol rijden omdat we ongeveer 3 uur van te voren aanwezig moesten zijn. Van slapen kwam toch niets terecht dus we waren er dan ook op tijd. Alles liep voorspoedig en precies op tijd vertrok het vliegtuig. Wat waren we allebei nerveus toen we gingen stijgen. Vooral voor ons Conny was het spannend want zij had nog nooit eerder gevlogen. Na 3,5 uur vliegen naderden we Turkije. We vlogen over het met sneeuw bedekte Taurusgebergte. Prachtig! Hierna was het nog een uurtje met de bus naar het hotel dat was verzorgd door reisorganisatie Corendon.

     

Na het inchecken in het hotel zijn we gaan eten. Het was voor ons een beetje wennen aangezien we dit soort vakanties niet gewend waren. Tja wat zullen we nu gaan eten! Er was ook zoveel keus. Na de lunch zijn we de boel een beetje gaan verkennen. We zijn op zoek gegaan naar een bank of postkantoortje om wat geld om te wisselen in Turkse Lira. In een supermarkt hebben we water gekocht en via het strand zijn we teruggelopen naar het hotel. Inmiddels is het bijna 6 uur ’s avonds ( in Nederland is het een uur vroeger ). We zijn heel erg moe en rusten even uit voor het avondeten. Voordat we gingen eten hebben we gekeken wat er verder nog allemaal te doen was in het hotel. 2 winkeltjes, 1 kapper en de Hamam. Een Turks bad. We hebben voor morgenochtend een afspraak gemaakt. Dat wordt genieten!  Na het eten hebben we een paar wijntjes gedronken en zijn we naar bed gegaan. Ik met knallende koppijn, want uiteindelijk waren we al heel lang wakker en het was behoorlijke zware wijn. Kutman Wines. We hadden er nog nooit van gehoord en hebben er ook hard om moeten lachen.

Zondag 13 april

Na het ontbijt zijn we naar de Hamam gegaan. Dit heerlijk verwenmomentje duurde ongeveer 2 uur. We voelden ons als herboren.

     

Na een uitgebreide lunch hebben we maar een uurtje bij het zwembad gelegen want we wilden het langzaam opbouwen. Het is april en er had nog geen zonnestraaltje geschenen op onze huid. Dus niet verstandig om langer te liggen. Gezwommen hadden we ook niet omdat het water steen en been koud was. Rond 4 uur 's middags zou er een host komen van Corendon voor een welkomspeech en we konden dan tevens bij hem excursies boeken. Omdat we nog even de tijd hadden zijn we naar het strand gegaan. Wat was het er mooi!  Nadat we weer terug waren in het hotel hoefde we niet lang meer te wachten tot de host er was. We vonden de man erg langdradig. Hij vertelde alles wel 3 x. Niet alleen wij vonden het vervelend maar ook de andere gasten. In ieder geval hebben we een excursie naar Demre Myra geboekt. Daar liggen de koningsgraven en het kerkje waar St. Nicolaas begraven ligt. Ook zit er een korte boottocht bij die langs de kust van Kekova vaart. Voor vrijdag hebben we een excursie geboekt naar Antalya. We gaan daar naar een waterval, winkelen en een bezoek brengen aan een juwelier en een leercentrum. Voor woensdag wilden we ook een excursie naar Olympos waar kleine vulkaantjes te zien zullen zijn maar er was zo weinig animo hiervoor dat het waarschijnlijk niet door kan gaan. Dat zullen we op korte termijn te horen krijgen. Na het diner hebben we koffie gedronken in de lobby en zijn daarna met een wijntje naar onze kamer gegaan. 

Maandag 14 april

Vandaag gaan we een boottocht maken naar Kekova de gezonken stad, het graf van St. Nicolaas bezoeken in Demre en de koningsgraven bekijken in Mira. Deze 2 dorpen liggen vlak bij elkaar. Al met al een hele drukke dag. Na het ontbijt werden we door een busje opgehaald. Het is inmiddels 8 uur ’s ochtends en hebben in totaal een busreis van ca. 3 uur voor de boeg. Dit komt doordat we nog langs andere hotels moeten rijden om mensen op te halen. We hebben erg genoten van het boottochtje en het is ook een snelle manier om lekker bruin te worden. 

     

Kekova: De omgeving van Kekova is bestempeld tot historisch en milieukundig beschermd gebied sinds de negentiger jaren van de vorige eeuw. Vroeger mocht er totaal niet gezwommen en gedoken worden in dit gebied. Gelukkig zijn de regels wat versoepeld. Alleen voor het gebied waar de verzonken stad onder ligt gelden nog restricties. Het water heeft een bijna onwerkelijke, blauwe kleur. Dit is een fantastische omgeving voor liefhebbers van snorkelen en duiken. U bevindt zich middenin antieke beschavingen waarbij er in de omgeving van Kekova nogal eens gebouwen die onder water liggen zijn te ontdekken. 

     

Demre: In het centrum van het dorpje Demre aan de zuid-westkust van Turkije bevindt zich een oeroud kerkje gewijd aan de heilige Nicolaas. Sint-Nicolaas wel te verstaan, bij ons bekend van het strooien en zie-ginds-komt-de-stoomboot. De fraaie kerk dateert uit derde eeuw, maar werd grotendeels herbouwd in de elfde eeuw. Nicolaas werd later bisschop van Myra, destijds een van de belangrijkste steden van de Turkse landstreek Lycië. Van Myra resten nog slechts ruïnes. Ze bevinden zich op enkele kilometers ten noorden van Demre. Ook de wieg van Sint-Nicolaas stond in Lycië. In het jaar 280 zag de goedheiligman het levenslicht in het Turkse havenstadje Patara. De ruïnes van het stadje zijn nog altijd te vinden te midden van duinenrijen aan de zuid-westkust van Turkije. Je zou denken dat de Sint in zijn geboortestreek als wonderdoener en groot kindervriend wel op een voetstuk zou staan. Dat is ook zo, maar niet als bisschop. Vreemd genoeg wordt Sinterklaas door zijn eigen dorpsgenoten geëerd als....de kerstman. 'Noël Baba', Vadertje Kerst, zeggen ze in het vroegere Myra, als ze het over onze Sint Nicolaas hebben! Op 6 december in het jaar 342 overlijdt de bisschop van Myra op 62-jarige leeftijd. In 1087 verdwijnen zijn stoffelijke resten uit de stad. Geroofd door Italiaanse zeelieden. In de Italiaanse stad Bari stellen ze de beenderen ten toon. Plots duiken hier ook de verhalen op dat Sint-Nicolaas bij leven tal van hemelse wonderen zou hebben verricht. Een lokmiddel voor vele duizenden pelgrims. Het stadje vaart er wel bij. Bari behoorde destijds tot het Spaanse rijk en wellicht om die reden is de Sint in onze ogen altijd Spanjaard gebleven.

     

In eerste instantie hebben we aandachtig geluisterd naar de gids die dit allemaal vertelde. Maar omdat hij net zoals de host van het hotel langdradig was ( achteraf bleek dat het broers zijn ) verloren we al gauw onze interesse en gingen we het allemaal zelf bekijken. 

Myra: Drie kilometer ten noorden van het centrum van Demre lag het antieke Myra, waaraan onder andere een laat-Romeins theater herinnert, met een fraai reliëf met toneelmaskers dat diende als versiering van het podium huis. Zeer bijzonder zijn vooral de Lycische rotsgraven ten oosten van het theater. In de twee begraafplaatsen, de zogenaamde 'zeenecropolis' en de 'riviernecropolis', kunt u fraaie voorbeelden bewonderen van de reliëfs die de Lyciërs in de rotsen uithakten; meestal werd de dode op het graf afgebeeld met zijn familie en enkele soldaten.

     

Het was er prachtig! Na eventjes te hebben rondgewandeld, foto's gemaakt zijn we teruggereden richting Kemer. De tocht duurde ca. 3 uur en rond de klok van 7 uur waren we weer in ons hotel. Het was een lange maar mooie en indrukwekkende dag.

15 april 

Vandaag hebben we niet zoveel ondernomen. We hebben een uurtje of 2 aan het zwembad gelegen en zijn daarna gaan wandelen naar het dorp. In het centrum kwamen we tot onze verbazing een "Melis" souvenirwinkel tegen met allerlei prullaria. Geinig om een winkel tegen te komen in Turkije met dezelfde naam als jezelf. Rond de klok van half 5 's middags zou de touroperator weer langskomen in het hotel. Hij vertelde ons dat de excursie die we wilden gaan doen op woensdag niet door gaat omdat er te weinig animo voor was. Helaas dat is pech hebben, dan gaan we morgen maar wat anders doen. 

     

16 april 

Net zoals gisteren hebben we vandaag een paar uur liggen zonnen aan het strand. Het was er lekker rustig en het enige wat we zagen waren joggers. De temperatuur van het zeewater was een stuk aangenamer dan het zwembadwater. 's Middags zijn we wezen wandelen over de boulevard, langs alle hotels. Dit was een mooie route. Tevens zijn we op zoek gegaan naar het restaurant die we eerder zijn tegen gekomen omdat we daar vanavond wilden gaan eten. Het eten in dit restaurant was lekker en niet duur. Voor 2 personen hebben we 63 Lira betaald. Dat is omgerekend in euro’s € 31,50, dus € 15,75 per persoon. We hadden vooral lentesoep. Was heel lekker. We hebben mixed grill genomen. Daar zat op: doner kebab, kip, lamsvlees, soort gehakt ( pittig maar wel lekker ) rijst, groenten. We hadden ook een wijntje erbij besteld. En die was zwaar !!!! Omdat de lucht er nogal bedreigend uit zag hebben we er niet lang gezeten. De obers waren ook al bezig de tafeltjes af te ruimen die buiten stonden en dachten natuurlijk ook dat het heel slecht weer werd. Maar uiteindelijk gebeurde er niets en klaarde het weer op. Tegen de klok van 6 uur ’s avonds waren we weer terug in ons hotel. De touroperator zat er ook weer. Grrrrr !! Hij zei dat hij het erg vond dat we vandaag geen excursie konden doen en dat hij er alles aan had gedaan om toch iets te regelen. Duh! Tegen de klok van 7 uur ging het restaurant open en hebben we daar nog een toetje gegeten en tegelijkertijd mensen bekijken wat een leuke bezigheid is. 

     

17 april

We wilden vandaag vroeger naar het strand dan de dag ervoor. In gezelschap van een kat hebben we daar tot 12 uur ’s middags gelegen. Na de lunch zijn we weer richting het stadje gegaan. Onderweg kwamen we een mooi klein parkje tegen waar we de middag hebben doorgebracht. 's Avonds hebben we tot een uur of 10 met een wijntje op ons balkonnetje gezeten. Ons balkonnetje was aan de voorkant van het hotel, dus zagen we het personeel ook komen en gaan. Ieder personeelslid werd gefouilleerd als deze wegging. Sommigen stonden daar ook tijdens hun korte pauze maar dat mocht niet. 

     

18 april

Vandaag staat er een excursie gepland naar Antalya. In het dorpje Lara dat vlakbij Antalya ligt is het Lara Beach te vinden. De Düden watervallen die uitkomen op dit strand zijn een beschermd natuurfenomeen en wordt ieder jaar door velen bezocht. De Düden rivier ontspringt in het Taurusgebergte en klettert daarna met een enorme kracht vanaf de rotsen bij Lara Beach de zee in. Dit zouden we onder andere gaan bezoeken. We stonden op tijd klaar voor het hotel zodat niemand op ons hoefde te wachten. Rond half 9 zouden we opgehaald worden maar er kwam niemand. Tegen de klok van 9 uur heb ik gebeld met Corendon.Wat bleek. Ze hadden een fout gemaakt op kantoor, dus ze kwamen niet. We waren heel erg teleurgesteld, maar ja, niets aan te doen. We hebben de dag doorgebracht in het centrum en hebben gezellig gewinkeld. s Middags kwam die touroperator en hebben we gelukkig ons geld teruggekregen. Het is vandaag de laatste hele dag dus we genieten er nog even van. 

     

19 april

Onze laatste dag. Na het ontbijt hebben we onze koffers ingepakt en hebben we rond 11 uur uitgecheckt. Nog een laatste keer zijn we naar het centrum gewandeld. Veel wilden we niet meer doen want daar was het te warm voor. Na de stevige wandeling zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we totdat we opgehaald zouden worden in de lobby gezeten. Ook hier in Turkije moet je 2 uur van te voren op het vliegveld zijn maar dat ging bij ons niet lukken. Het is normaal gesproken maar een uurtje rijden van het hotel naar het vliegveld maar er stond file dus werd het wat langer. 2 uur hebben we er uiteindelijk over gedaan. We konden om 20.45 aan boord van het vliegtuig en iets voor half 10 zijn we de lucht ingegaan. Het was iets na 12 uur 's nachts toen we zijn geland op schiphol. Onze eerste vakantie samen zat er op. Ondanks de 2 tegenslagen hebben we het heel erg naar ons zin gehad. 

     

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s