Tunesië Oktober 2008

Het was niet de bedoeling dat we dit jaar nog een keer op vakantie zouden gaan maar Martin zei " als je er zin in hebt dan moet je het doen ". Dus vandaar dat ik ons Conny heb gebeld met de vraag of ze er zin in had. En die zin had ze wel. Het was haar zo goed bevallen in Turkije. Enfin, ik had de hele zomervakantie nog om erover na te denken waar we naar toe gaan want wederom maakte het haar niet uit. Wanneer we wilden gaan wisten we wel. Martin en ik nemen namelijk altijd een weekje vrij met onze verjaardag dus die weken stonden al vast. Het werd de laatste week van oktober. De week waarin ik jarig ben. Ik vond het best wel moeilijk om een mooie bestemming te vinden die ook nog redelijk betaalbaar was en waar het ook nog warm was in oktober. Eindelijk had ik het gevonden. Tunesië!  Ik had weer een all inclusive hotel geboekt want dat vonden we toch wel makkelijker. Er was echter 1 nadeel. We vertrekken pas 's avonds om 9 uur. Dat is 1 verloren dag maar dat mag de pret niet drukken.

Tunesië ligt in het noorden van Afrika en het landschap bestaat uit woestijn, zandstranden, palmbomen, eilanden. Wij gaan naar de oostkust van Tunesië, namelijk Monastir Skanes, hotel Sahara Beach. 

Monastir, in het uiterste zuiden van de Golf van Hammamet, is een ideale vakantiebestemming. Het milde klimaat, de zuivere lucht, de stralend mooie zee en de spontane, gastvrije inwoners staan garant voor een ontspannen vakantie vol intense gevoelens en belevenissen. Als bezoeker word je getroffen door het rijke verleden en de onverstoorbare tradities van deze open en moderne stad. Het ribat (fort), dat nog steeds over Monastir waakt, geldt als een van de indrukwekkendste monumenten van Tunesië. Het omringende platteland is een leuke, kleurrijke wereld, die je met plezier zult ontdekken. Monastir is gebouwd op een rotspunt boven de donkerblauwe zee, die in verschillende gedaanten overal aanwezig is. Zo zijn er langgerekte, fijne zandstranden met prachtige toeristenhotels, terwijl enkele minuten verderop, tussen twee schiereilanden in, de pittoreske vissershaven ligt. Daar is het elke dag een drukte van belang als de veelkleurige boten met hun latijnzeilen terugkeren met een rijke lading vis. Wat ook opvalt in Monastir en omgeving, is de kleurenrijkdom. Felwitte flatgebouwen gaan over in okerkleurige oude muren, terwijl het grijs van de olijfboom, het purper van de bougainvillea, het wit van de jasmijn en het donkerblauw van de weidse zee afsteken tegen het groen van de palmboom, de meest voorkomende boom in deze zuidelijke regio, waar de zon het hele jaar schijnt. In de Oudheid was Ruspina een vestingstad, die als basis diende voor de Afrikaanse veldtocht van Julius Caesar. In de Middeleeuwen verwierf deze plaats veel aanzien als toevluchtsoord voor mystici; de stichting van een ribat, een soort versterkt islamitisch klooster, zorgde voor een nieuwe bloeitijd van de stad, die de naam Monastir kreeg. Het ribat, dat in de 8ste eeuw werd gebouwd, groeide in de eeuwen daarna uit tot een imposant monument, waarin verschillende historische stijlen zijn te herkennen. Tegenwoordig is er een Islammuseum in gevestigd, waar je manuscripten, gegraveerde grafstenen en vooral een schitterend astrolabium uit 927 kunt bewonderen. Het moderne Monastir is nog steeds doordrenkt van dit rijke verleden. Rond een grote esplanade staan verschillende monumenten die de geschiedenis van de stad doen herleven, terwijl de Bourguiba Moskee de herinnering levend houdt aan de eerste president van het zelfstandige Tunesië, die uit Monastir afkomstig was. Het monumentale mausoleum van de familie Bourguiba wekt bewondering door zijn vergulde koepel en zijn twee slanke minaretten. Een ander stukje cultureel erfgoed zijn de kostbare traditionele feestkostuums, die volledig met lovertjes en gouddraad zijn bestikt en die je kunt bewonderen in het Museum voor Volkskunst en Folklore van Monastir. De oude binnenstad van Monastir met zijn schilderachtige straatjes, overdekte gangen en naar specerijen geurende steegjes is een wonderlijke wereld, waar het gonst van de bedrijvigheid: de koperslager heeft zijn winkel naast de grote tapijtbazaar, terwijl een andere ambachtsman over zijn werk gebogen staat in zijn piepkleine kraampje. En op de markt word je verdoofd door ontelbare klanken, geuren en kleuren.

Het wettelijk betaalmiddel in Tunesië is de Tunesische Dinar.

In het kort onze vakantie van dag tot dag 

Zaterdag 25 oktober

We vertrekken met vliegtuigmaatschappij Transavia pas rond 9 uur 's avonds naar Tunesië. Dat was best wel een domper want het is 1 verloren dag. We hadden zoveel andere dingen kunnen doen want het is maar 2,5 uur vliegen. We hadden zelfs ook nog een half uur vertraging en gingen pas rond half 10 de lucht in. Iets over 12 uur  's nachts zijn we geland. Het was er toen nog 25 graden. We waren benieuwd hoeveel graden het dan wel niet op de dag zou zijn. Gelukkig was de rit naar het hotel niet lang. Volgens de receptionist heeft hij ons een kamer gegeven met prachtig uitzicht maar dat konden we op dat moment nog niet zien. Morgenvroeg pas als het licht is. Net zoals in Nederland begint ook vandaag de wintertijd, dus zetten we de klok een uur terug. Er is in de winter geen tijdsverschil met Tunesië want het ligt in dezelfde tijdszone als Nederland. Tunesië kent alleen geen zomertijd. Daarom is het daar zomers 1 uur vroeger.

Zondag 26 oktober

De receptionist heeft niet teveel gezegd. We hadden inderdaad een prachtig uitzicht. Na hier even van genoten te hebben zijn we gaan ontbijten. Rond 9.45 zou de hostess komen. Zij vertelde in het kort wat over Tunesië en wat er allemaal te bezichtigen was. Bij haar hebben we een paar mooie excursies geboekt. Voor morgenochtend een boottocht op een "piratenschip", voor dinsdagavond een folkoreavond met aansluitend een lasershow en voor donderdag en vrijdag de 2-daagse Sahara-Explorer. Spannend allemaal. Maar vandaag gaan we de omgeving bij het hotel verkennen en natuurlijk lekker zonnen op het strand. Na de lunch dachten we even te gaan zwemmen in het zwembad maar het water was zo koud dat we daar maar vanaf gezien hebben. Brrrr...'s Avonds rond 7 uur zijn we gaan eten. In dit hotel gelden rare regeltjes omtrent de zitplaatsen in het restaurant vonden wij. Als nieuwe gast moet je je eerst melden bij 1 van de obers. Deze wijst je een tafeltje aan waar je ook de rest van de vakantie zit. Alleen 's ochtends niet. Dan mag je zelf kiezen. Aangezien wij met ons tweeën waren, schoof er ook een oudere dame aan die alleen was. We vonden het wel raar maar achteraf was het erg gezellig. 

Maandag 27 oktober

Vandaag gaan we varen. Rond de klok van half 10 werden we opgehaald en reden we naar Sousse waar het piratenschip in de haven ligt. Tijdens de busrit zagen we aan de rand van de stad Sousse een treintje of tram rijden. Deze viel letterlijk en figuurlijk bijna van ellendigheid uit elkaar en zat stampvol met mensen. Toen we in het centrum van Sousse aangekomen waren zagen we het schip al van verre liggen. The Pirates of the Carribean. Het uitzicht vanaf de boot was erg mooi maar het was heel saai. We hadden wel wat muziek verwacht maar dat was niet het geval. Na ongeveer 2 uur gevaren te hebben begonnen ze de lunch klaar te maken. Er werd gebarbequed en degene die daar mee bezig was probeerde het wel gezelliger te maken maar dat lukte niet erg. We kregen wat vlees en vis en vonden het best lekker. Na de lunch ging het schip voor anker en was er gelegenheid om te zwemmen. Wij vonden het veel te koud om op open zee te zwemmen dus bleven we net zoals vele anderen op de boot. Het was maar een klein ploegje die het wel aandurfden maar het was even erin en toen er weer uit. Toen iedereen weer in de boot was hebben ze toch nog wat Tunesische muziek gedraaid waar een aantal mensen spontaan op begonnen te dansen. Werd het toch nog wat gezellig op de boot. Ondertussen heeft de boot ook weer koers gezet richting Sousse waar de bus alweer op ons stond te wachten. 's Middags zijn we nog even naar het strand gegaan om nog wat te relaxen maar de zon verdween achter de wolken en toen werd het best frisjes. In plaats daarvan hebben we een strandwandeling gemaakt.

Dinsdag 28 oktober

Vandaag gaan we met het hoteltreintje naar het stadje. De rit kost 6 dinar per persoon en omgerekend is dat ongeveer € 3,-. Omdat het treintje maar 30 km per uur ging duurde de rit naar de stad een half uurtje. In Monastir stopte het treintje voor het Ribat en dit was ook tevens de opstapplaats om terug te gaan naar het hotel. Het Ribat is het oudste Arabisch kloosterfort uit het jaar 796. In Tunesië waren Ribats aan de kust de belangrijkste forten ter verdediging van invallen van christenen. Langs de kust van Tunesië hebben talloze Ribats gestaan, maar alleen in Monastir en Sousse zijn ze na een grondige renovatie overeind gebleven. Aan de overkant van het fort ligt het Bourguiba Mausoleum. De in 2000 overleden president van Tunesië ligt hier in een marmeren tombe in het midden van het grote Mausoleum, onder de gouden koepel. Naast het Mausoleum staat een grote moskee. Dit groot bouwwerk is gebouwd in de 9e eeuw en herbouwd in de 11e eeuw. Monastir is een mooi oud stadje met kleine winkelstraatjes. Best wel aandoenlijk. Ook hier kun je er niet normaal doorlopen. De mensen roepen en zwaaien al vanaf de overkant of je hun winkeltjes maar komt bekijken. Wat ons ook opviel is dat veel mensen hier een beetje Nederlands konden en dat ze dat niet alleen van toeristen hebben geleerd. Het treintje reed niet zoveel heen en weer dus we moesten weer op tijd zijn bij het Ribat om terug te gaan naar het hotel. 

's Middags was het weer niet zo goed als dat het vanmorgen was. Af en toe regent het een beetje maar het is niet koud. We zitten op onze kamer een beetje uit te rusten want we hebben vanavond een Tunesische avond in Tunis. Rond half 6 worden we opgehaald om naar de folklore avond te gaan. Het Amfitheater Medinat Alzahra. Omdat er nog andere gasten opgehaald werden duurde de rit ongeveer een uur. We wisten niet wat we er van voor moesten stellen maar we lieten het maar over ons heen komen. Op het terrein stonden verschillende tentjes en krotten. Dit was om het publiek te laten zien hoe ze vroeger leefden. Na dit alles gezien te hebben gingen we eten. Het was een 3 gangen menu: soep, salade, couscous en baklava. Zowel de soep als daarna de couscous, salade en baklava werden in 1 pot opgediend die je met 6 personen moest delen. Wat mij tegenviel is dat er niks door de anderen gevraagd werd, welnee, ze dachten alleen maar aan zichzelf! Typisch Nederlands vond ik. Ikke ikke ikke en de rest kan ..... ja vul maar in. Zodoende was alles al bijna op nog voordat je zelf wat op je bord kon doen. Ik heb voor de 2e keer couscous geprobeerd maar nooit meer. Het is gewoon niet lekker! Gelukkig hadden wij 's middags hier al een beetje rekening mee gehouden en hadden we zo laat mogelijk gegeten in het restaurant van het hotel. Slim hé! Tijdens het eten werd er een show gegeven. Een Tunesische trouwerij. Na de show werd je min of meer naar buiten geloosd en ging de show verder. Op een gegeven moment werd je uit het publiek gehaald om mee te gaan dansen. Ook ons Conny was de klos maar ze vond het hartstikke leuk. Hierna volgde nog een lasershow. Het leven in Tunesië van vroeger tot nu. Dat was echt heel mooi! We hebben er erg van genoten. Wat een fijne dag was dit.

Woensdag 29 oktober

Veel waren we niet van plan te doen vandaag. Eventjes aan het strand liggen, midgetgolfen, kortom lekker relaxen. We hebben de energie nodig om morgen en overmorgen de Sahara-Explorer te maken, dus moeten we uitgerust zijn. Na het ontbijt zijn we naar het strand gegaan. Heerlijk !!!! Het zeewater was rond deze tijd van het jaar nog lekker warm maar wel heel erg zout. Na de lunch gingen we midgetgolfen. We hebben een hoop plezier gehad en hadden buikpijn van het lachen. 's Avonds na het eten zijn we naar de kamer gegaan om ons voor te bereiden op de komende 2 dagen. Tas inpakken en dat soort dingen. Ondanks dat we vandaag niet veel hebben gedaan, hebben we wel veel plezier gehad.

Donderdag 30 oktober

Vandaag zijn we heel vroeg opgestaan omdat we al vroeg opgehaald worden voor de 2-daagse Sahara Explorer. Rond 7 uur stond de bus al klaar en zoals gewoonlijk moesten we ook nog naar andere hotels om mensen op te halen. De verzamelplaats is Sousse. Van hieruit reden we met 3 bussen naar het zuidelijkste puntje van Tunesië en de andere dag weer terug. De 1e stop was in El Jem waar we het amfitheater bezochten. Hier werden in de 3e eeuw gladiatorengevechten georganiseerd, maar er werden ook misdadigers letterlijk voor de leeuwen gegooid. Oorspronkelijk telde dit bouwwerk 3 verdiepingen waarbij 30.000 tot 40.000 toeschouwers op de stenen zitplaatsen het spektakel konden volgen. Onderweg naar Matmata zagen we olijfplantages, ook wel de zone van de Sahel genoemd. De Sahel-zone heeft een steppevegetatie van grassen, struiken en bomen die tegen droogte kunnen. Naarmate we zuidelijker kwamen werd het inderdaad steeds droger. Het was geen fijne rit naar Matmata. De omgeving was weliswaar wel mooi maar de chauffeur reed behoorlijk hard. Ik heb het verschillende keren tegen de reisleider gezegd maar nog bleef de chauffeur hard rijden. Pas na herhaaldelijk zeuren dimde de chauffeur in. Je zag gelijk mensen zuchten van opluchting. Ik snap dan ook niet dat zij zelf niets gezegd hadden. Halverwege zijn we gestopt om te lunchen. We hadden keus uit soep, couscous, spaghetti en als dessert dadels. Je snapt al wel dat ik soep en spaghetti genomen heb. Na de lunch reden we verder richting de berberstad Matmata door het bergachtige landschap van het Dahargebergte met zijn vreemd gevormde heuvels. Het landschap rond Matmata is als een surrealistisch aandoend maanlandschap. Dit was de reden waarom het een decor vormde voor de film Star Wars die hier opgenomen is. Hier bevinden zich de vele holwoningen of Troglodyten. Pas vanuit de lucht heeft men een goede kijk op hun aantal. Berbers zijn de oorspronkelijke bewoners van Noord Afrika. Zij groeven 10 meter diepe holen in de leembodem om zich te beschermen tegen kou, extreme hitte, zandstormen en vijandige stammen. Na het bezoek bij de berbers reden we verder richting Douz oftewel de poort naar de woestijn. Hier gingen we op kamelen de Sahara woestijn in. De kamelenrit was echt fantastisch. Natuurlijk zijn we niet ver de Sahara ingegaan maar al met al hebben we toch nog een uurtje gereden. En dat is ook lang genoeg want als je al niet gewend bent om paard te rijden of in dit geval kameel, dan bestaat er grote kans op behoorlijke spierpijn. Tegen de klok van 6 uur 's avonds gingen we naar een hotel. Het was een erg chique hotel. Voor het diner hebben we samen aan de bar een lekkere coktail gedronken. Deze was heel erg lekker maar wel heel zoet. 1 glas was meer dan voldoende hebben we gemerkt. De alcohol stijgt direct naar je hoofd. Gelukkig moeten we nog eten en zakt dat een beetje. Na het eten zijn we direct naar onze kamer gegaan want we zouden de andere dag heel vroeg vertrekken. 

Vrijdag 31 oktober

Vanmorgen rond half 4 opgestaan. Wel erg vroeg maar ja, de bus vertrekt om half 6 en ze hadden al gezegd dat ze niet lang wilden wachten. De reisleider zou ervoor zorgen dat iedereen al om 5 uur konden ontbijten. Zodoende konden wij op ons gemak douchen en de tas weer inpakken. Na het ontbijt vervolgden we de Sahara Experience. We reden naar Chott el Djerid wat een opgedroogd zoutmeer is. Op het langste stuk is het Chott 250 km lang en op het smalste stuk 20 km breed. Aan de oppervlakte ligt een opeenhoping van zoutkristallen die tezamen een stevige dikke laag vormen. Daaronder ligt kleiachtige modder of vochtig zand. Toen we uit de bus stapten leek het alsof we hier midden in de winter waren. Het was ook heel erg koud. Stond ik daar in mijn t-shirtje kou te lijden. Wat we zagen leek op ijs maar het waren zoutkristallen. Op een kleine afstand van Chott el Djerid ligt de beroemde oase van Tozeur. We werden met een paardenkoets naar de oase gebracht. De oase bestaat uit dadelpalmen. Er worden dadels van hoge kwaliteit geoogst. De plaatselijke gids sprak Duits, Frans en vloeiend Nederlands. Dat laatste was echt raar om te horen want dat verwacht je niet hier in deze streek. Er werd ons verteld dat je hier op school kon kiezen om de Nederlandse taal te leren. Dat verklaart ook dat menig mens hier in Tunesië Nederlands verstaat en misschien ook wel spreekt. Enfin, een oud mannetje klom voor ons in een palmboom. Joehoeee riep hij telkens als hij weer een stukje hoger kwam. Volgens mij had hij maar 2 tanden in zijn mond staan. Hij was zo leuk!! We hebben zo gelachen. Hierna reden we met de bus richting Chebika waar de jeeps al op ons stonden te wachten. De volgende stop was Tamerza. De bus kon daar zelf niet komen vandaar de jeeps. Met de jeeps reden we langs het Atlasgebergte tot net over de Algerijnse grens waar de bergoase van Chebika en Tamerza zich bevinden. Tijdens de rit naar deze plaatsen is het opletten geblazen voor overstekende  "bewoners" want je ontmoet er wilde kamelen. Onder het verlaten oude dorp bevindt zich in een kloof de mooie bergoase met een waterval. Eenmaal aangekomen zagen we rode rotsen en dadelpalmen. Voordat we de beroemde waterval zagen moesten we een klein stukje klimmen en toen we boven waren stond daar een man met 2 hagedissen. Hij stak zijn hand uit met een hagedis erop maar het merendeel van de groep liep gewoon door. Ik stak wel mijn hand uit en hij zette 1 hagedis op mijn hand en de andere op mijn schouder. Ik ben altijd van mening dat ze dat niet zouden doen als de beesten gevaarlijk zijn. De oase was prachtig en we hebben genoten van de omgeving. Na een tijdje hier vertoefd te hebben reden we weer met de jeep naar de bus en reden we richting Gafza waar we hebben geluncht. Na de lunch reden we naar de stad Kairouan. De stad van de vele moskeeën. Deze stad is een heilige stad die voor moslims uit de hele wereld op de 4e plaats komt na Mekka, Medina en Jeruzalem, en het heeft tevens de oudste moskee van Noord-Afrika. Deze moskee dateert uit het jaar 671 en is vele malen gerestaureerd. Omdat het vrijdagmiddag 4 uur was mochten we niet de moskee in omdat er op dat moment een gebed plaats vond. Dit vonden we erg jammer. Deze stad is ook al eeuwenlang een centrum van tapijtwevers. We hebben dan ook een tapijtwinkel bezocht waar ze ons tapijten wilden aansmeren. Het was net zo'n demonstratie die wij in Nederland ook kennen. Toen we dat op een gegeven moment door hadden zijn we naar buiten gegaan. Deze stad was tevens ook de laatste stop van de Sahara Experience. Rond de klok van 6 uur 's avonds kwamen we aan in ons hotel in Monastir. Deze 2 dagen waren zeer indrukwekkend, vermoeiend en vooral fantastisch. 

Zaterdag 1 november 

Over deze dag valt niet veel te vertellen omdat we 's ochtends al om 7 uur opgehaald worden om naar het vliegveld gebracht te worden. Om half 10 zijn we gestegen en 2,5 uur later zijn we geland op schiphol. Daarna ging alles snel. Koffers halen, door de douane en daarna de Service Parking gebeld. Deze was er al snel en konden we de auto ophalen. Na een uurtje rijden waren we alweer thuis. Eenmaal thuis raakten we niet uitgepraat over hoe geweldig deze vakantie was. Want dat was het!